Bu cümleyi, doktora dersleri sırasında Sayın Ege Cansen ‘den dinlemiştim.

Muhtemelen internet’in bu kadar yaygın olmadığı dönemde, gazetede de yazmıştır. Yenilerde aradım, bulamadım. Bir yerlerde kayıtlı olması için yazmak istedim.

Verdiği örnek şöyleydi:

30 – 35 yıl önce Gazanfer Bilge Otobüsleri Firması vardı. İstanbul – Ankara arasında her saat başında sefer kaldırırlardı. Zamanla sıklaştı… Her yarım saatte bir… Giderek her 15 dakikada bir… Sonra her 10 dakikada bir…

Otobüsler firmaya değil, şoförlere aitti. Gidip Gazanfer Bilge şirketi’ne yazılıyorlar. Yazıhane’nin sattığı her bilet için para ödüyorlar.

Yoldan topladıkları ördekler için ise, yazıhaneye para ödemiyor, tüm para cebe kalıyor (İşte size marjinal kâr).

Yoldan binenler de bunu bildikleri için pazarlık ediyorlar. Otobüs şoförü, “ne toplarsam kârdır” diye düşünüyor. Oysa yolcunun aklından da, “bu otobüs ile anlaşamazsam, sonraki zaten 10 dakika içinde gelir” diye geçiyor.

Benim de aşk-meşk uğruna her hafta sonu İstanbul’a geldiğim yıllar. (Yakından şahidim tüm olanlara…)

İstanbul – Ankara arası bugünün parası ile 15 – 20 liraya kadar düştü. Kimse yazıhaneye gitmemeye başladı. Herkes yolda bekliyordu…

Sonuçta hem Gazanfer Bilge Firması ortadan kalktı, hem de otobüs sahibi şoförler zarar etti.

Sadece marjinal kâr üzerine giderseniz kâr edemezsiniz. Önce yatırımlarınızı geri almaya odaklanmalısınız. Sonra “marjinal” düşünün…