Aslında “Temiz bir araba hastalıklı bir ruhun göstergesidir” deyimine inananlardanım. İsteyen buna üşengeçliğin bahanesi diyebilir. Aldırmam, darılmam.

Bir gün önemli bir yere gidiyorduk. Arabanın asıl rengi ruhsatta yazmasa, hatırlayamayacağımız durumda…

Komşu sayılacak bir mesafede araba yıkama yeri var. Arabayı verdim, sonra gideceğimiz yere uygun giyindim. Arabayı alıp yola koyulacağız.

Arabayı aldım, yola çıktık.

O da ne? Radyodaki bütün kanalları değiştirmişler. Bangır bangır bozlak… Tesadüfen biri bile değişmeden kalmamış. Kasıtlı yapıldığı o kadar belli ki…

Bir yandan yola odaklanıyorum, bir yandan eski kanallarımı hatırlamaya çalışıyorum.

Oraya bir kez daha gitmeyeceğim. Acil durumda, darda kalsam bile…

İşçilerin mizah anlayışı; uzun dönemli bir müşteri kaybı…