Üniversite son sınıftan öğrenciler bazen mesaj gönderiyorlar; “Okul bitmek üzere, ne yapayım?” diye soruyorlar. Master, MBA, askere gitmek de seçenekler arasında.

Çok önemli bir an bu. Şemsiye – kalkan kalkacak artık. Hayatla yüzleşilecek. İş aranacak. Bazı kapılarda el-pençe-divan durulacak. Diğer adaylardan daha iyi olduğun anlatılacak. Düşünülmemiş sorulara yanıt verilecek. “Keşke…  okuldayken…” diye düşünülecek. Ülkenin okumuş işsiz ordusuna kayıt yaptırmak yerine başka çare aranacak. Belki hemen askere gidilecek.

Gördüğüm kadarı ile çoğunluk bu kaçınılmaz aşamayı geciktirmeye çalışıyor. Hele ki elde olanak varsa…

Gençken onlar gibi düşündüm. Ama kaçamadım. Diplomamı aldıktan birkaç gün sonra iş aramaya başlamıştım. Şu anda ise, başka düşünüyorum.

Görüşümü Nazım Hikmet’in dizeleri ile özetleyeyim:

Tavşan korktuğu için kaçmaz,
kaçtığı için korkar…